من فراری بودم و کشوندیم من بد را تو خونت نشوندیم
به کسی چه مربوطه خوب یا بدم برا صاحب خونه مهمون اومدم
اگه اون دوسم نداشت رام نمیداد من بد رو تو خوبا جا نمیداد
سلام به همه دوستان وهمسفران
به من گفتند که فردا باید بنویسم ولی چون فکر کردم الان فرصتشو دارم و فردا شاید نتونم لذا کار امروز را به فردا موکول نکردم
اول کار از شما که بنده را در جمع خودتان پذیرفتید تشکر می کنم و دوم از عدم حضور بنده در جلسه قبل عذر خواهی میکنم
انشاءالله اگه عمری باشه بتونم در اینده جبران کنم
درسته که برای اولین بار است که می نویسم ولی تقریبا همیشه به این وبلاگ سر زده و خاطرات حضور معنوی شما را در سرزمین آرزوها مرور میکنم و لذت میبرم
و به شما که به این قشنگی احساس خود را می نویسید و از لحظات زیبا و بیاد ماندنی وکوتاه مدینه و مکه برای دیگران تعریف میکنید غبطه می خورم
ولی هر وقت یاد نماز های سحر گاه مدینه و مکه میافتم از خداوند درخواست حضور مجدد را خواستارم
آنوقت که ساعت 3:30 صبح در لابی هتل باتفاق هم به سمت مسجد حرکت میکردید
و درمیانه راه اذان نماز شب مسجد شروع میشد
و بعد از رسیدن به مسجد هرکس به آرامی زمزمه میکرد السلام علیک یا رسول الله یا رحمه للعالمین
و سپس در گوشه ای از مسجد جایی پیدا میکرد
و به نماز ونیایش با معبود خود می پرداخت
یادش بخیر .....
اللهم الرزقنا حج بیتک الحرام فی عامی هذا و فی کل عام و زیارت قبر نبیک محمد صلی الله علیه واله والائمه المعصومین علیهم السلام
ا
