سلام همسفر

چه شبها و روز هايي را گذرانديم بدون اينكه بدانيم چگونه حسرتش بر دلمان مي نشيند.. قدرش را ندانستيم و حالا مدام بايد بسوزيم و مدينه مدينه كنيم شايد ..

مولاي ادركني

اي دل با تو چه گويم ؟

اي كاش مدينه بار ديگر استغاثه ما را مي شنيد ...

به سوز ناله ساز تو سوگند

به زيباي آواز تو سوگند

كه بي تابم براي ديدن تو

به چشمان پر از ناز تو سوگند

فقط دلم به اين خوشه يعني با تمام وجودم به اين يقين دارم كه چون سوخته عشقم در نار نخواهم شد.

شاد كام باشي و دير زي.

آه...

چه داغي ماند بر دلمان و حال مائيم و حسرت ديداري دوباره...

چه ضيافتي بود...

وصفش هر چقدر هم كه بگوييم به زبان نمياد...

خدا دوباره روزيمان كند

ان شاءالله

ياعلي